Sinds dit schooljaar (2024-2025) geef ik weer les in groep 6,7 en 8 van de Vrije School. Deze kinderen hebben nog niet zoveel Engels gehad in de afgelopen jaren, dus ik stap bij elk nieuw thema vrij laag in.
De meeste leerlingen in groep 8 hebben wel een iets hoger niveau, dus toen ik het nieuwe thema ‘Describing my family‘ uitwerkte, ging ik ervan uit dat ik vrij snel door het stukje ‘my family’ heen kon en dan langer kon doen over het ‘describing’ gedeelte.
(Voor degenen die training bij mij hebben gevolgd: Ik skipte voor het gemak het stukje ‘voorkennis activeren’. Ik weet het… geen goed voorbeeld ;-).)
Bij de introductie van het thema liet ik een kort filmpje over ‘family members’ zien, waarop ik vervolgens een stamboom uitdeelde. Ik besprak de familieleden en legde ‘even snel’ het verschil uit tussen ‘cousin’ en ‘nephew/niece’. Vervolgens gaf ik de leerlingen de opdracht om zelf een stamboom van hun eigen familie te tekenen…
En dát had ik dus even verkeerd ingeschat.
BESTEL: LESPLAN ‘DESCRIBING PEOPLE’ (bovenbouw)
Voor meer dan de helft van de leerlingen was het niet duidelijk wat nu precies een ‘uncle’ en ‘aunt’ zijn, wat ‘siblings’ betekent en wanneer je nu ‘cousin’ of ‘nephew’ zegt. Ik begon met individuele uitleg, maar er gingen steeds meer vingers de lucht in. Al snel kwam ik erachter dat ik het beter nog eens klassikaal kon vertellen met de stamboom als hulpmiddel.
Toen dat eenmaal helder was, bleek de chaos nog niet compleet. Want ‘Mijn vader is geadopteerd en weet niet precies hoeveel broers en zussen hij heeft, wat moet ik dan opschrijven? ‘ en ‘Mijn oom is hertrouwd, dus is die vrouw dan wel of niet mijn tante?‘ en ‘Mijn opa van mijn moeders kant is dood, moet ik hem er dan op zetten? ‘ en ‘Ik heb ongeveer 20 neefjes en nichtjes, dat past niet’ en ‘Ben ik nou een ‘uncle’ of een cousin’ van mijn neefjes, want de zoon van mijn stiefmoeder heeft dus kinderen’.
HELP!
Ik was de rest van de les alleen maar aan het luisteren naar de ellenlange verhalen van mijn leerlingen en ik stapte helemaal kapót de auto in. Natuurlijk moest ik ook hartelijk om mezelf lachen, want ik had dit gewoon duidelijk niet goed voorbereid. De les daarop ben ik opnieuw begonnen en heb ik zo’n 40 minuten besteed aan het thema ‘My family‘. De leerlingen konden nu rustig hun stamboom afmaken en deze in tweetallen aan elkaar presenteren. Pas in de les dáárna ging ik verder met het thema ‘Describing people‘ en dat ging gelukkig goed.
Dus ja, zelfs na 13 jaar ervaring met lesgeven, komt het nog wel eens voor dat een les compleet anders verloopt dan ik had verwacht. Soms komt dat omdat er iets gebeurt in de klas, maar in dit geval lag het duidelijk aan mijn inschattingsvermogen en het overslaan van de 1e belangrijke stap in het vierfasenmodel: Voorkennis activeren!
Dit kan gebeuren. Ik weet inmiddels dat gestrest raken niet helpt. En jezelf voor je kop slaan ook niet. Gewoon de situatie accepteren zoals die is, je excuses aanbieden naar je leerlingen toe en de volgende les gewoon weer opnieuw beginnen. Zo geef je het goede voorbeeld: Fouten maken is menselijk en niks om je voor te schamen.
Wanneer heb jij voor het laatst een inschattingsfout gemaakt?